Wednesday, February 4, 2009
گریه نکن کوچولو. لباس های گِلی ات را خودم توی رودخانه میشورم و روی این درختها پهن میکنم. صبح که شد و آفتاب از لای برگها درآمد یواش یواش خشک میشود. گریه نکن کوچولو. زخمهای دست و پایت را خودم برایت تمیز میکنم و می بندم. گریه نکن کوچولو خودم میگردم دنبال قبیله ات و تو را تحویل آدمهایت میدهم. بیا بنشین کنار آتش و گرم شو. درد و دلتنگی گریه ندارد کوچولو. زندگی پر از درد و دلتنگی است...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
چه قد غم داشت...همه ی دردها و دلتنگی هام اومد
پس چی گریه دارد؟!!
ghable in ke koochooloo ro tahvil ghabilash bedi azash bepors cheraa az ghabilash jodaa moonde. shaayad delesh nemikhaad bargarde pishe ghabilash. shaayad in hame dardo deltangio ghabilash baraash doros karde...
اوه خانم عزیز،قلبم به طرز عجیبی فشرده شد.چطور اینقدر تنها و غمزده هستید،وقتی که من عاشقانه دوستتان دارم؟ارادتمند،دیوید کاپرفیلد
azizam, kheili ghamgin boood vali ziba.
حالا آدم بعضي وقتها هم گريه کنه عيب نداره ها!! ولي اينم مثل چيزاي ديگه از حدش اگه بگزره مصيبت ميشه!
khasiate estesnaie matnhat ine ke be shedat zolalan va tasir gozar. Takhaiole ghavi ham dari. Doost daram neveshte hato, Ameli.
e rast migia dare
arv
kocholoo ha ham mimirand ameli, mese man ke mordam.
kocholoo ha ham mimirand ameli, mese man ke mordam
Post a Comment